Als automount juist is ingesteld, zal het, naar welk mountpoint je ook zoekt, er zijn als je het uitprobeert en het gebruikt, zelfs al zie je het niet als het in gebruik is. Als je met een grafisch utility door de directory bladert, moet je de naam mogelijk met de hand intikken; de meeste programma's zullen uitproberen wat je het opgeeft, en de drive zal voordat je er erg in hebt, worden gemount. Helaas is het niet kunnen kiezen uit de beschikbare zichtbare mountpoints waarschijnlijk de belangrijkste keerzijde van autofs. Als 't je werkelijk hindert, wijzig je de configuratiebestanden. (Hint, degenen die eindigen op .c voor "configuratie")
Een mogelijke oplossing die verscheidene mensen hebben uitgeprobeerd is door het aanmaken van symbolische links naar waar automount iets aan zal maken zodra het is gemount. Hiermee zal naar alle waarschijnlijkheid worden voorkomen dat het programma geen melding zal geven dat een directory niet bestaat (als de mount werkt), maar onzorgvuldige directory-listings zullen ervoor zorgen dat bestandssystemen worden gemount.
Het df
commando. mount
zonder opties zal hetzelfde doen,
plus zal het de opties tonen waarmee het is gemount.
Dit is met automount geen probleem. Op moment van dit schrijven, probeert het "auto" fs type geen vfat mount uit voordat het met succes een msdos-bestandssysteem heeft gemount. VFAT is het Win95 en WinNT bestandssysteem met ingepompte lange bestandsnamen in het FAT/MSDOS.
Volgens één van de auteurs van mount is het nog steeds de verantwoordelijkheid van de gebruiker het fs-type aan te leveren, aangezien mount slechts een wrapper rondom de systeemaanroep is waaraan het type bestandssysteem moet worden opgegeven. Dat mount een lijst met bestandssystemen in volgorde uitprobeert, in plaats van de thans "heuristieke" wijze, wordt in overweging genomen. Een aantal gebruikers hebben msdos gewoonweg niet in de kernel gecompileerd; hiermee wordt voorkomen dat het voorafgaande aan vfat wordt getest. Voor de meeste mensen zal dit werken; een paar mensen hebben het fs msdos echt nodig en het bezorgde me heel wat frustratie geen module bij de hand te hebben toen ik het echt nodig had.
Ik ben er zeker van dat als iemand achter de eigena(a)r(en) van het mount-programma probeert te komen, je opmerkingen welkom zouden zijn. Dus tenzij je msdos niet meecompileert, betekent dit voor het moment dat je vfat niet kunt mounten, tenzij je de mogelijkheid opgeeft alle andere bestandssystemen automatisch te laten detecteren. Hopelijk zal het ooit te configureren zijn. Maak in de tussentijd meerdere mountpoints met verschillende gespecificeerde typen bestandssystemen aan.
/auto/grumblesmurf
is gemount en kill -SIGUSR1
unmount het niet.
Het wordt ergens door gebruikt. Root kan het vermoedelijk ook niet handmatig unmounten. Als je degene was die ervoor zorgde dat het werd gemount (d.w.z. dat het niet iemand anders kan zijn die het in gebruik heeft) zoek naar een shell die zich mogelijk in die directory bevindt. Als er geen zijn, kijk dan naar iets anders (in 't bijzonder iets dat mogelijk die directory heeft bezocht zoals een directory-browser) die bij wijze van spreke een onzichtbare voet tussen de deur heeft achtergelaten. Probeer het programma fuser als je het opgeeft ernaar te zoeken.
Oooh. Uit een statistisch voorbeeld van slechts één persoon, geen van de resultaten waren positief. Je bent gewaarschuwd. Als je /grumblesmurf wilt, dan raad ik je een symbolische link aan. Veel veiliger.
Zo ver ik weet niet. Probeer één map-bestand te gebruiken, met specifieke opties voor individuele records.
---timeout
nodig
in plaats van --timeout
Uh. Ok, Ik heb het genoteerd. Een andere oplossing voor "timeout not working"
problemen zou zijn om een -t time
optie aan het autofs-script
toe te voegen.
Kijk voor een aantal van de opties in de manpage van mount, zoals het instellen van de uid=value of umask=value opties. Één optie die schijnt te ontbreken voor FAT bestandssystemen is mode=value. Sorry. Vraag 't de mensen die zich bezig houden met mounten.
Mij niet. Ik had er niets mee te maken. Ik wilde het gewoon onder ieders aandacht brengen wat voor geweldige taak er is verricht met autofs, en hoe eenvoudig het in het gebruik is. Vergeleken met de oorspronkelijke daders van AMD (Hint, ze vragen teveel voor een unice met voorhistorische versies vrij-verkrijgbare tools) is autofs zeer goed gedocumenteerd en hebben degenen die het implementeerde mijn oprechte dank. Alles is bezegeld met het copyright Transmeta, dus sorry, ik kan geen lijst met credits leveren, maar ik wed dat Peter Anvin voor heel wat ervan verantwoordelijk is. Peter hield ook een zitting over autofs op de linuxworldexpo op 3 maart 1999.
Er is een autofs tutorial op http://www.linuxhq.com/lg/issue24/nielsen.html. Zie ook am-utils op http://www.cs.columbia.edu/~ezk/am-utils.
(Met dank voor deze URL's)